şimdi veryansın etsin tüm evren
sus kesilsin katre katre ne varsa
geceden kalma mahcubuz çınlayan bu sese!
ey fecr! duy beni
beni sensiz bırakma

şimdi varsın savrulalım öldüresiye
geceden kalma gamlıyız bu tebessümlere
ey fecr! tamamla beni..
..

beni düşlerimden uyandırma




...

’’göğsüme vuran bu hüzün
yarım asrı devirmiş gibi
senden ayrı bahtı soluk’’

...




hayallerim çarkı felek
kanatsız kuşlar konağı umutlarım
seni seslenir ter kokulu perçemim
zindanları zülfü yar etme bana
her güneş seninle doğar bilmiyor musun?

son geminin son yolcusu yüreğim
iskelem de can hasreti
sancağım soluna emanet
neyleyim kuş tüyü yatağı
divane gönlüme ah düşürme yeter..

kıblesizim
ezansız ve yorgun
yokluğun ...

kıpır kıpır korku içimde
oysa sev demişti yaradan
benmi bilemedim sevmeyi ah yar!
yoksa biz bizemi yar değildik

..

benim duam sana..
ki duam avuçlarımın yularından
sana doğru silkelenen
coşkuydu
..
ondan belki
balkon kenarı kalmış kumruluğum
kusuruna bakma dalgınlığımın
bütün kabahatim üşüyen ellerim..

önce seni var
sonra yüreğime yar saydım seni
mühletsiz tuttum ellerini
gelemedim diye kahretme
inşallah bir gün o emir buyrulacak
küskün tenlerin bayramı olacak bir şafak vakti

ben varım sen yoksun ya
hani
sen varsın ben yokum ya
böyle düşünürsen bir gün
balkona çık sevdiceğim
fark edeceksin leylak kokusu olup
tenine iliştiğimi..

ey arzı ahvalim
ben bilmezdim böyle şiirler yazmayı
kuzey kutbuyla anılırdı adım
buz insandı aynalarda yansımışlığım
bilmezdim kırkım çıkarken
ahvalimin seninle müjdeleneceğini

zamanı vakti iftar
cümle canlılar lokma peşinde sevdiceğim
içimde ibrahim ateşi
kül serpiyorum bozulan yaralarıma
sesinin buğusu doluyor kulaklarıma

ey arzı ahvalim
gel artık deme ne olur
harf harf ağarmasın saçlarım
sözüm sözdür unutma sakın

…….

mızrabı ızdırap bir bağlamayım
sen sev diye
en güzel
sevda türkülerini çalıp söylerim sevgili..

’’ve bu yüzden bizim olan şehirde
yolunaydı filizlenmem
sanaydı seyrim
sendin dua’m..’’




..


ve
gün biter ..

doğ sen başka gizlere!

Belma.