bizi yok ediyorlar !!
bunu görüyorlar ama susuyorlar...
neden?
bizler neden ağıtlarla eziyoruz başlarımızı...
neden?


......


’’bir göçden kalan enkaz yüreğim...
varmı Zülfikar
baştan başa nar’lasa kılıcı küffarın boynunu..
kalkarmı bu hüzün!

gün vurup
gidermi bu kentten mayın sessizliği..’’

___

son kez bakıyorum şehr-i kabristan
destursuz,dağınık,
aynı sürgün
aynı keder..
..

ey direnen kalbim!
mapusum..
ey evimin süsü!
sınırların ötesi
aynı sürgün
aynı keder..

karşılaşma hayalinde
yine gelirim sana
elimde mızıka..
saçlarımda kır çiçeklerim
gözlerimde buğulu kentim
bana çevir yüzünü
benzim soluk
dalım kırık..
..
..
ey anılarımı kaybettiğim kent!
sesim üşüten ayazınla vuruyor
kaburgalarıma ..
incecik esiyor patikalarına
rüzgar..
yürüdüğüm yol yaban..
bu içimi üşüten zemheri
yavan..
kan döküyor toprağına..
çoğalıyor çaresizlik
ıssız..tek..

ey özgürlüğümü alan karadanda
kara gece!
ver bana bozkırlarda tomurcuk
olan umutlarımı!
ver bana gök mavisi gözlü
çocuklarımı!
ver bana ninni okuyan annemi!
sür geceni buradan
zambaklar burada çığlık
karanlık burada kızlara kolye..
mabedlerde yitik muska..
el değmemiş çimlerde
aynı sürgün
aynı keder.....
..
..

’’toprakki cellatlara yem!
toprakki gövdeme ölüm kıyısı..’’

__

Belma.