CAMİ

Güneş ve ay’dan ilham; Üsküdar’da bir cami
Gönül armağanıdır, adı Mihrimah Sultan.
Beş yüz yıl ötesinden alıp getirmiş sanki
Koca Sinan el vermiş tarihten bu günlere
Ve mermer sütunlara kazınıp durmuş zaman…

Her gün beş vakit namaz,her gün beş vakit ezan
Her gün baş koyup durur müminler seccadeye
Bir kutsal kalem olmuş, dillenmiş kelam olmuş
Minareler ok gibi gölgelenmiş caddeye…

Çifte minaresinden göğe yükselir dua
Ecdadından armağan olup yücelmiş çınar.
Tarih tüm ihtişamla gelip boğaza durmuş
Mihrimah’ın ruhu mu , cama yansıyan şua?

Kim bilir daha kaç yıl böyle geçecek zaman?
Tarih hiç aman vermez ,nesiller geçip gider
İstanbul’un göğsünde eserler boy gösterir
Ecdadının borcunu dualar ile öder…

Asırlardan beridir dillerde Fatihalar
Ecdadının ruhuna ebediyen ulaşır
Faniler göçüp gitmiş, eserler kalmış mekan
Üsküdar’da bir cami, adı Mihrimah sultan