Bütün bir maziyi üstüme yıkıp,
Vefasız, mezara gömüp de gittin.
Kalan tek kurşunu havaya sıkıp,
Selamsız, sabahsız dönüp de gittin.

Seninle beraber gidince yarım,
Gurbete dönüştü kendi diyarım,
Bitip tükenmiyor şimdi efkârım,
Beni tek hamleyle yenip de gittin.

Dağlardan aşağı eserken yeller,
Savrulup gitmişti yangında küller,
Bir damlacık suyu beklerken güller,
Bahar yağmuruyken, dinip de gittin.

Tepeden bakınıp, yüksek uçarken,
Yolu değiştirip, benden kaçarken,
Yanardağ misali ateş saçarken,
Rüzgârın önünde sönüp de gittin.

Yürekli bilirdim her şeye rağmen,
Kaçarken kırıldı kolunda düğmen,
Zoruma gitmişti başını eğmen,
Korkuya kapılıp, sinip de gittin.

Bir anlık öfkeyle şeytana uyup,
Sevda libasını üstünden soyup,
Gönül sarayını geride koyup,
Gözlerin kapalı, inip de gittin.

Kuşlar bile gitti; bak akın, akın,
Ne keder bağlayın, ne ağıt yakın,
Bir daha bu yana meyletme sakın!
Düşmanın atına binip de gittin.


Sabri Koca