Pudra pembesi minicik şeyler mi

yüreğimin ellerini ısıtan?

İçinde uçuşan mavi kanatlar üzerinde; ne kadar tutunacağım yalancı umutlara.

Mezar taşları mı?

Üzerinde sırıtan harfler mi?

Her defasında ruhumu kanatan.

Uykumu bölen ve gözlerimi açtığımda yüzüme çarpan da ne?

Hep aynı rüya mı görür insan? Siyah kelebeklerin esintisi mi
içimi ürperten?

Görüyorum; düş mü? Hayal mi?

Bir yaprak daha, düşüyor toprağa.

Her yaş almada ömür kısalmakta, ve hayat büyük yük. Gün geçtikçe ağırlaşan yorgun omuzlarda.

Beden ruha yaslanmış. Ruh bedene.

Bir eli semada, diğer eli toprakta. Ve bitiyor rüya.

Gerisi muamma...

Cevapsız sorular.

Yerden mi? Gökten mi alacak gücünü acaba?

Gözlerde yaş donar mı? Temmuz sıcağında...

Kim toplayacak?

Kırılan kalp onarılır mı? Olmuşken paramparça...

Hep kış kıyamet! Bu daha ne kadar sürecek?

Ne zaman erecek

şu ömür bahara?

Say ki; sabahsız geceler hiç bitmeyecek hiç bir şey seni dinlendirmeyecek.

UMUT UMUT UMUT

"umut fakirin ekmeği"


Bir sekinet; kelebeğin kanatlarında...

Uçur beni mavi kelebeğim uçur!

İmanım tam biliyorum ve bekliyorum. Mevlam neylerse güzel eyleyecek.

BENİ UNUTMAYIN! Hep güzel anın.

Ağlamayın...

Sadece dua edin tutun ellerimi

avuçlarınızdan yayılan
sıcaklığı ruhuma gönderin.

Bu bir veda değil
ne de bu son görüşmemiz.

Neden üzüleyim ki
olur ya
ağlarsam
sevinçten bilin

Bakışlarım korkutmasın sizi
olsa da
kaya gibi sert
kilitlenmiş gibi bakıyorken
boşluğa.

üzülmeyin
sadece tutun ellerimi
son ana kadar
bırakmayın.

bakmayın siz soluk benzime
buz kesen ellerime
belki de
güllük gülüstanlıktır
yarın.

artık yok bir ehemmiyeti
elvada sana mazi

hoş geldin sefa geldin
bugün.

Ruhumun
düğünü bayramıdır
belki de

o son gün.

KİM BİLİR

ben öylece daha mutluyumdur
gözlerimde donan bakışlar gibi
acılarım da donmuştur.

Arafta kalmışlığım
ve
tüm korkularım da
son bulmuştur.

Belki,

cennetin bir köşesinden izliyorumdur
sizi
gülümseyerek bakıyorumdur
dua ediyorumdur
sevdiklerime.

Ateş her zaman yakmaz belki

gül olur avuçlarıma dökülür
yaprak yaprak...

Ana kucağı gibi sarıverir kara toprak.


...