9
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
809
Okunma
Bilmem hangi yıldı, hangi mevsimdi,
Zırhı delen oklar, gönlü delmedi.
Yankılanıp duran kendi sesimdi,
Çektiğim cefayı kimse bilmedi.
Vedasız gidişin en kara gündü,
Attığım mektuplar geriye döndü,
Bekleye, bekleye ümidim söndü,
Nice bayram geçti yüzüm gülmedi.
Geçtiğim yolların hepsi sırattı,
Yıllarca gizlendi, sonra arattı,
Bu aşkın yükünü üstüme attı,
Derdi bana yıktı, asla bölmedi.
İçimi sızlatır hissiz bakışlar,
Cemrelere hasret şu uzun kışlar,
Mevsime aldanıp döndü de kuşlar,
Uzaklaşıp giden daha gelmedi.
Asırlık çınarlar gölge vermiyor,
Kalpten çıkanlarsa göze girmiyor,
Olana, bitene aklım ermiyor,
Yolunu bekleyen hâlâ ölmedi.
Bıraktığın yangın yeni sönerken,
Gurbete gidenler geri dönerken,
Yanağına doğru yaşlar inerken,
Mendili uzattım; alıp, silmedi.
Sabri Koca
Cevap Yaz