Hayatın yolları dikenli, taşlı,
Beni bu yollarda yoran yorana.
Kime bel bağlasam hepsi telaşlı,
Hatamı yüzüme vuran vurana.

Yüzüne dağılmış ince saçları,
Ok gibi sivriydi kirpik uçları,
Rüzgâr gibi geçti dik yamaçları,
Senin bu halini soran sorana.

Merak eyleyip de halimi sormaz,
Engeller olsa da yolcular durmaz,
Sevdayla yürünen bu yollar yormaz,
Güzel hayalleri kuran kurana.

Sen de herkes gibi vefasız çıktın,
Duyduğum saygıyı temelden yıktın,
Namluyu çevirdin, kurşunu sıktın,
Dağ gibi karşımda duran durana.

Başın hep dumanlı, gelmedi yazın,
Kasıp kavuruyor senin ayazın,
Ne zaman bitecek sitemin, nazın?
Gönül aynasını kıran kırana.

Bu taşlı yollardan giden gelemez,
İzlerim çok derin kimse silemez,
Duyduğum acıyı herkes bilemez,
Yarama tuzları saran sarana.

Her zaman hazırdı gönlümde yeri,
Uzaklaşıp gitti, gelmedi geri,
Koştukça akıttım alnımdan teri,
Kalbimi neşterle yaran yarana.

Yolların suçu yok, yorulma boşa,
Gurbeti bırak ta, gönlümde yaşa,
Seni özleyen var, gel koşa, koşa,
Vuslatın tadına varan varana.



Sabri Koca