Belki de sarhoşken hislerimi daha kolay gösterebiliyorumdur.
Sabaha kadar konuştuk öyle.
Sonra böyle bir korku sardı.
Kavgalar, küsmeler, sevişmeler ,

Tekrar eden alışkanlıklar.
Ayrılacak mı benden korkusu.
Demek ki yetişkinlik bunu gerektirirmiş.
Kafamı çarpmamla sanırım kendime geldim.



Üstümde bir bebek.
Çığlık mı atsam ne yapsam.
Şöyle ittim kendimi.
ay bu çocuk çok yakışıklı, bir daha bakayım bir dur.


Vallahi yakışıklı
Bundan on sene sonra acaba ne yapıyor olacağım ?
Hâlâ koca arıyor olursam hiç acımam kendime!
İlk aşkımla evlenseydim mesela.


Ne kadar acı çekersem o kadar âşığım zannediyorum.
Sevişmekten de kavga etmeye fırsat bulamazdık.
Hadi bu kez farklı bir şey deneyelim
Dün geceyi unutman için seni öldürmek zorundayım.

Ayy neyse hayallere daldım yine.






Hakkari / 30