"Baba?” diye seslendi..
Nedense sesinin titremesine
engel olamamıştı.
Damarlarındaki kanı alev almış gibi bütün vücudu yanmaya başladı.



Sevgili babası ölmüştü.
Yine de kendini zorlayarak elini uzattı.
Yüzüne dokunmaya
dayanamayacağı için parmak uçlarını ceketinin koluna hafifçe
değdirdi.



Buz gibiydi ama açık pencereden esen rüzgarın serinliği değildi bu.
Ölümün soğukluğuydu.
Eli babasının kolunda Casio saate ilişti.


Kun-dak-çı-lık, diye hecelemişti.

Kundakçılık ne demek, baba?🔥

Biliyorum, şekerim...
Pişmiş kelle gibi sırıtmaya devam ederek üstüne çıktı.

Babamın vasiyetnamesinde biz yok muyuz yani?


Soruyu kime sorduğu bile belli değildi.

Şaşkınlıktan ağzından öyle çıkıvermişti.


Artık kalkabilir miyiz, babacığım?
Battaniyeyi sabırsızlıkla çekti.

Acemi birliğinde bile bu kadar erken kalkmamıştım...
yuyamıyoruz...
Neden peki?
Yeni ev için çok heyecanlıyız.
Bugünkü taşınma konusunda ben de heyecanlıydım,
Hiçbir zaman sevmemiştim.

Muhtemelen hayır.
Temiz bir başlangıç yapmak için iyi bir yerdi.


Daimî evimiz..
Burada uyuyabilir miyiz?
Başka seçeneğim var mı?
05