Sanki ben bilmiyorum yatak toplamayı.
Şimdi yatak odasına gircem,
Tamam be anladık, iyi ki çocuk yaptınız.
Yeniden ona dönmeyi aklımdan bile geçiremiyorum


Konuşmasını özlemişim, sakin kaldığı zamanları özlemişim.
Belli bir sınırı geçemeyeceksin.
Bir de unuttum öleceğimi, gittim o paraya kendime kıyafet aldım.
Çoğunu giymedim bile.


O yüzden sana sadece kıyafetlerimi bırakıyorum.
Cesedime makyaj yapın,uçuşan tüllü bir elbise giydirin.
Zamanında intihar etmedik ki, tabii
Bu aralar uykuda sarılma olayına taktık.


Lades oynuyoruz sürekli.
Bütün gün çizgi film izleyip sadece cips yiyoruz.
Sonra hasta olduğum zaman bakıyor.
İçmeyeceksem bile içesim geliyor.

Beyinsiz miyim,
Salakmışım, her seferinde yine bir vukuat!
Yatağın farklı köşelerine top böceği gibi kıvrılıp uyuduk sonrasında.
Birini affetmek böyle bir şey olmalı.


Hakkari / 30