0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
820
Okunma

Deri koltuğa oturup raflardaki kitaplara baktı.
Seri katillerin bir toplantısına katılmış gibiydi.
Ölüler artık insan değil yalnızca cisimlerdi.
Bedenine ceset olarak değil, kanıt olarak bakacaktı.
Yeni bir bira şişesine uzanıp,
benim odadan çıkmamı bekledi.
Önlerinde, yığınla boş kahve fincanı birikmişti.
Nedenini hiç sorma. .
Birileri durup dururken üzerine geldi ve karnını deşti...
O civarda, insan hayatı alabildiğine ucuzdur.
Geçenlerde olan meyhane cinayetini
hatırlasana;
yarım şişe şarap uğruna...
Beton bloklar seni öldürür.
Ondan da kurtulmayı başarırsan, sokak serserilerine av olursun.
Boş bardağı masaya bırakıp tekrar arkama
yaslandım.
Yine o garip bakışlarından birini fırlattı bana.
Hiç ses çıkarmadan itaat ettiler...
Seni öldürmesi için en ufak bir neden yoktu...
Ama şimdi, benim elimde bir neden var.
İnsanlar genellikle kendi yaşıtlarıyla arkadaşlık
ederler.
Birileri, daha önceki bir olaydan dolayı onun
peşine düşmüş olabilir.
Ama yalan söylediğimi biliyordu.
Sitemli gülümsemesine,
kederli bir küçük bulut gelip çökmüştü...
Avcumun içindeki parmak ise,
cansız bir et parçası gibiydi.
Daha yenilerde, sırtıma çullanmış bir çift katilden kurtarmıştı beni.
Soğukkanlı filan değilim, sadece ilgisizim.
Yerdeki cesedin kanı hâlâ akmaktaydı.
Tek düşünebildiğim şey, bir dahaki sefere leke kaldıran bir halı almam gerektiğiydi.
Yüzü, az önce geçirdiği ölümcül maceranın bütün dehşetini yansıtıyordu,
ama benim için tanınması güç değildi.
Çevrede garip bir sessizlik vardı...
Cesedin başına dikilmiş beni gözleriyle yiyordu adeta.
Dışarıda, yağmur dinmiş,
hava gri bir renge bürünmüştü.
Odanın her yanının fotoğrafı çekilmiş,
ilk anda yapılması gerekenler yapılmıştı.
Eşikteki iki polis memuru
Uzattığı birayı aldım.
Esrarengiz şeylerden hoşlanırız biz,
bi tanem
yalancı.
Sen işten başka bir şey düşünmezsin.
Adam vurmaktan hoşlanan sevgili arkadaşlarından biri mi ?
Hayır,
Tamam,
tamam...
bir şey anlatmana gerek yok.
Oysa...
*
Hakkari Çukurca 30
5.0
100% (3)