Yağmurları kesilmiş semaların altında
Geceye şarkılar söylüyor ay.
İçimin kırgın sokaklarından düşüp yollara
Beni arıyorum.

Ambulanslar geçiyor sokaklarda
Kurbanlar kesiliyor
Bahçelerde salıncaklar
Çocukları bekliyor...
Gözleri karanlık çocukların
Bir kadın yüreğinden vuruluyor.

Yağmura durmuş bütün bulutlar
Onları alıp gözlerime yüklüyorum
Islanmasın diye insanlar
Oysa ne beni düşünüyor
Ne de anlıyor , ruhum yalnızlıkta
Gecenin karanlığına dağılıyor
Bir nostalji şarkı burarak içimi.

Bir masal ,ıssız sonbahar akşamlarında
Bir mutluluk dolacak olsa gözlerime
Yokluğun büyür büyür de dev misali
Gözlerim ne kadar dayansa, dayanamaz
Kurşuna dizilir tüm maviler akşamları.

Göz bebeklerinde bulmak varmış senin
Göz bebeklerinde aşkını ve mektubunu.
Çaresiz katlanmak varmış ayrılığına
İşte böylesine sevmekte varmış seni
Uzaktan uzağa, uzaktan uzağa.

Aygün Deniz 02.08.2020