Yazıyorum; ne yazdığımı, niçin yazdığımı bilmeden…
Sorgusuz sualsiz alınyazısını akşamların,
Gözlerini ellerini.
Yazıyorum güvercin ve kırlangıç seslerini,
Bir sabah uyandığımda
Uçuruyorum onları
Uçsuz bucaksız göğün derinliklerinde,
Şefkatle ve yormadan hayatın içinde…
Geceler, geceler yuva olurken kuşlara,
Yazıyorum eğriyi doğruyu,
Oluru olmazı, uyarı uymazı…
Ateşti, topraktı, sevdaydı.
Yazıyorum kırılan bir kalemin verdiği kararı alınyazımda,
Seni yazıyorum, yaptığın infazı bir akşam…
Yarın ola hayrola diyorum yine de,
Ve bir umut dileyerek yarınları yazıyorum,
Canınla yoğurduğum canımı yazıyorum…

Yazıyorum…
Ve yazdım tasaları, sevinçleri, umutları…
Ne varsa işte beraberimde taşıdığım,
Yazdım günden güne harmanladığım gençliğimi,
Gözlerimin önünde duruşunu öylece,
Ve kalbime satır satır yerleştirdiğin acını…
…
Soruyorum hesabını ellerimle yazdığım yazıların,
Yürüdüğüm yolların hesabını ayaklarımla,
Bir yüreğin hamallığını yaptım, biliyorum…
…

02.08.2015