DAĞLAR UZAKTAN SEVER
Yusuf Yılmaz
Deniz hayattır, deniz şifadır diyorum.
Gelmedin.
Dağların rüzgarlarına beni tercih ettin.
Bırakamam, kartallar darılır,
Baykuşlar sevinir, dedin.
Çünkü ben bir Yörük Türkmen’iyim.
Karlı dağlara aşığım.
Kar suyu süzüle süzüle dağların eteklerine inende,
İçmezsem, kendimi yarım hissederim.
Gelinlik giymiş,
Sarı kır çiçeklerinin,
Bal damlayan dudaklarından öpmezsem, yaşayamam.
Sen denizde kal.
Ben bu dağların aşığıyım, bırakamam.
Dağları bırakıp sana koşsam,
O beni bırakmaz.
Olsun uzaklardan da bir birimizi sevebiliriz.
Denizin şırıltısını, sen;
Dağlarda esen rüzgarın sesini ben, hayal edebiliriz.
Bilirsin, “his dünyası” diye bir şey var.
Gözlerini kapadığın da ,
Yüreğine konan bir kelebek,
Ağlarken başını okşayan müşfik bir el,
Uzaklarda da olsa,
Dağlara bakıp bakıp,
İçinde yanıp yanıp sönen sevgi ateşi…