Her sabah yoluma çıktığın halde,
Yüzüne bakmaya cesaretim yok.
Gözünü süzerek baktığın halde,
Korkumu yıkmaya cesaretim yok.

Gözümde büyüttüm onun yerini,
Güneşten yananlar siler terini,
Bense yitirmişim gözün ferini,
Çırayı yakmaya cesaretim yok.

Kapının önünde öylece durdum,
Biçare gönlümü boşuna yordum,
Bunun hesabını kendime sordum,
Karşına çıkmaya cesaretim yok.

Kapandı yollarım hep birer, birer,
Bu aşkın yoluna kim duvar örer?
Sandım ki zamanla yoluna girer,
Sel olup akmaya cesaretim yok.

Bilemem gönlünü, girmem özele,
Sanma ki meftunum, ben her güzele,
Kurudu yapraklar, döndü gazele,
Çakmağı çakmaya cesaretim yok.

Adını andıkça artar sürurum,
İncinirsin diye korkar dururum,
Gün gelir başımı taşa vururum,
Elini sıkmaya cesaretim yok.

Fırtınalar eser gönül dağında,
Önünde durulmaz gençlik çağında,
Nadide çiçeksin İrem Bağında,
Yakama takmaya cesaretim yok.


Sabri Koca