Bırak beni
Hüzün kesiği ağrılara dalayım
Öyküleri arşınlayıp
Sevgiden dem vuran satırlarda...
Gözlerimi kaydırıp
Seni anayım
Gecenin hangi kapısından girsem yanındayım


Günler geçti üstümden
Hiç uyanmadan düşlerimden
Tütünleri sen diye inletirken
Gel demek istedim de
Dilimdi gelme diye söylenen

Gezindiğin koyluklarda ararım seni
Bakmak ama görünmek istemeden
Kokun boğsun isterim rüzgârı
Bilsen ne zor okumak seni anlatan satırları.

Arkamda kalacak kalabalığa bakmadan
Beyaz bir güvercin özgürlüğünde
Kanat çırpmak vardı sana
Gülümsemek birleşen kanatlarımızın altında
Yıllar böylesine yağmalamışken düşlerimizi
Onca karmaşa içinde sindirilmiş sensizliğin sesi
Nasıl hapsediyor duyguları güven dedikleri
Bu günleri arama ihtimalinin korkunç hissi
Seni benden beni senden esirgedi.

Her sabah seninle başlamak güne
Sen ki aynada sürmesiz bir çift gözde
Sürme çekmiyorum artık gözlerime
Ne zaman uzansam kara kaleme
Gidiyorum sana söz verdiğim güne
Bahtımızın karası çekilmiş zaten kaderimize

Hüzzamlar doğuran geceden sıyrılırken sabah
Doğan güne bir kez de benim için bak
Yeşerttiğin topraklar...
Görürsün nasıl olmuş kurak
Yağmurlar sevişmiyor gözyaşlarımla artık
Akmaktan usanmayan göz pınarlarım...
Bilirsin neden çorak
Sensiz senin için ağlamak bile yasak

Umutlar uzak
Düşler t/uzak
Hayatı kovalarken özlemlere yakalanmak
Bir yürek iki dudak
Yasak!..
Dudaklar prangalı
Gönülleri nasıl sustursak
Ya da haykırarak yaşamak






Zühal Z...
17.05.2008