(Tekrar)

Evlendiğimizde
kimbilir ne umutların vardı

seni seven
değerbilen
iyi davranan
iyi yaşatan
kocan olacaktım

okuyordum
gün ışımadan kalkıp
sofra kurdun
sevecen sesinle
uyandırdın
yedirip içirip giydirip
yolcu ettin

bebelerimi doğurdun
analık ettin
haklı haksız düşünmeden
hiç karşı gelmedin

gözaltına alındım
yolumu gözledin
hastalandım
başımda bekledin

hasta babama
ne güzel baktın
kaybettik
birlikte ağladık

okul yarım kaldı
asker oldum yalnız kaldın
üç bebemizle
yolumu bekledin

çok kahrımı çektin
ondört kiralık ev dolaştık
hiç isyan etmedin

bilmedim kadınım
değerini
yaşatamadım gönlünce

ödeyemem günahını

(Oğlumun borçları yüzünden mafya bozuntuları ile boğuştuğum bu günlerde,şiirlerimin tekrarlarını yayınlamak zorunda kaldığım için,herkesten özür dilerim.Saygılar.)

Fikret TEZAL