Kasımda Gelsen Mesela
Bahar gelirken varoluşunla,
Hayalleri sığdırsam diyorum papatya kokuna. Bir demet seviyor ile... Zarafeti taçlandırsan yapraklarınla. Bir cemre gibi düşsen, Kasım’da gelsen mesela. Hiç dönmeyecekmiş gibi, Demir atsan hayat bağlarıma. Büyüsen kök salsan Huzur dolsa manzaram. Yanlızlık senle son bulurya, İşte öyle, bahar senle başlasa mesela. Gün olsa, bazen ateş gibi yansak, Sonra buza dönsek çölün sıcağında. Gök yarılsa sağanak gibi yağsak, Tüm alemi cihan-ı neşemizle kaplasak. Nefes nefes kalsak mesela, Şehvetin en arzulusunu yaşayıp , Aşkın tılsımiyla uykuya dalsak, Papatyaların koynunda. |