El sürmesin yarama ehil olmayan kullar,
Çare olayım derken, büsbütün azdırmasın.
Şerha, şerha yarılmış sılaya giden yollar,
Hasretlik çekenlere ağıtlar yazdırmasın.

Viranelerde açan yalnız bir çiçektin sen,
Yaprakların rengârenk; üzerin desen, desen,
Gözlerim açık gider, son günümde gelmezsen,
Bana duyduğun öfken ahdini bozdurmasın.

Bilirim için yanar, benim gibi senin de,
Gözümü alamadım gerdanda ki beninde,
Ben uzaktan bakarken rüzgâr gezer teninde,
Seni okşayan rüzgâr kafamı kızdırmasın.

İki gece, üç gündür yollarını beklerim,
Ne kadar yalvarsam da tutmadı dileklerim,
Birbirine değmeyen, yorulan kirpiklerim,
Gözyaşımı hapsetsin, dışarı sızdırmasın.

Yüzüme gülümseyip, alay mı ediyorlar?
Sever gibi görünüp, bırakıp gidiyorlar,
Kara sevda çekenin sonu kötü diyorlar,
İki yanmış yüreğe tek mezar kazdırmasın.


Sabri Koca