Havalar soğudu, kalmadı neşem,
Sıladan ayrılıp, düştüm yollara.
Kurudu dalında lalem, menekşem,
Dargınım aylara, geçen yıllara.

Sonunda anladım; suçlu benmişim!
İki yüzlülere çok güvenmişim,
Yüksekten uçarken yere inmişim,
Sitemkâr değilim artık kullara.

Haddimi bilince söndü gururum,
Pervane misali döner dururum,
Belalı başımı taşa vururum,
Elimi sürmedim haram mallara.

Gaflete düşenler, dünyaya dalmış,
İnsanı aldatan bir parmak balmış,
Bir de bakmışsın ki elinde kalmış,
Fazla güvenilmez körpe dallara.

Sırça saraylarda yaşasan bile,
Tatmasan elemi, çekmesen çile,
Biraz yalan dolan, biraz da hile,
Oturturlar seni kuru çullara.

Düştüğün hatadan döneceğin yok,
Gözün yükseklerde, ineceğin yok,
Fırtınaya döndün, dineceğin yok,
İtimat edilmez bil ki fallara.

Hamallığı bırak, taşıma gurur,
Kalpten geçen hisler yüzlere vurur,
Ecel kapımızda bekleyip durur,
Binip gideceksin tahta sallara.

Sabri Koca


Şiirimi, günün şiiri olmaya layık görenlere teşekkür ederim



Şairlerimize teşekkürlerimle....

Zamanın ruhunu alanı mana
Soluklan hak ile nefesi sana
Eyleme minneti şerden olana
Bağlama umudu kötü ellere ................. Ahmet Kara
*
Ayrılıklar verir her zaman hüzün
Asla kızarmaz mı astarsız yüzün
Hiç yerine gelmez verdiğin sözün
Uçuk kaçık söz yaramaz bizlere........... Aybars Karlıdağ