dîde-i giryân ile
yaramızdan kabuk düşer..

ehl-i âlemden tutunsam
düşerim uçamam yâ Rab..
öyle kan revanken özgürce
uçarmı yeniden kuşlar
inadına..

adresi yitik bir şehirde
beyazı kirletilmiş kızlar yeniden
doğarmı..

ağrıyan yanlarımdan
matemim dökülür..
hangi günahın diyeti
hangi müebbet kederin
ahı bu?

hiç görmemiştim umudun yitik halini
sokakların derin sancılı halini
ve bir çocuğun yüzünde
kocaman bir kentin
kayboluş hikayesini..


.........

’’kızılca kıyamet.
ve öyle ölüm ki sereserpe mavi
gökyüzü savunmasız.. azraile dünden meyilli...’’

.........

gözümde sıla
kalbimde kasvet’i aşk
sen dokun ey nazlı toprak !
kaç taş daha filiz verecek
sen dokun sadrıma ey nazlı hilal !
cibril ne zaman indirecek ayet ayet
bu zulmün
bu ihanetin
dur duraklarını..
..

ay geceden vurdu
binbir hile binbir pervasız
ile..
gölgeler zindan
gölgeler ateş
toprağı buz gibi halep’in
merdiven diplerinde kan
tende yangın
gözde bitmeyen savaş
..

bugün kanlara banıyor subyanlar
virane babalar
matemleri eş eden analar
kahrı revan beddualar
umudun çarkı kırılıyor..
bugün
merhameti buz gibi halep’in
ocakların orta yerinde
dilde zulüm
gözde bitmeyen savaş

..

nerede göğümün üstünden
yükselen ezan-ı ekberler
nerede mızrak gibi eyyubi
yoksa ezeldenmidir bu ağrı?
evveldenmi bu hiçlik?
nereden kalan bu yalnızlık
soluksuz herşey bugün halep’te
ölümlerin orta yerinde
içimde yeşeren bir çiçek
dilimde yakub’un duası
saklan halep..
aklan üryan kalan göçük..
bugünde yalnız..
bugünde hicret..

....

’’bizim bahçelerimiz hiç yeşermedi
hiç bilmedik kana kana su içmeyi
huzur analarımızın dizlerinde emanet kaldı..
ha oldu olacak..
ha geldi gelecek sevdası ..’’

Belma.