Yazılan geliyor mutlaka başa,
Kaderi arayıp, seçmek imkânsız.
Şikâyet etmeyiz kaderden hâşâ,
Onunla arayı açmak imkânsız.

Yüreğim yanıyor, ruhum üşüyor,
Rüzgârlar estikçe yaprak düşüyor,
Kader ağlarını her an döşüyor,
Elinden kurtulup kaçmak imkânsız.

Her gün yıpranıyor bedenlerimiz,
Geriye dönmüyor gidenlerimiz,
Kaderden şikâyet edenlerimiz,
Kaderden kurtulup uçmak imkânsız.

İlimle irfanla donanıyoruz,
Varlıkla yoklukla sınanıyoruz,
Yazılan kadere inanıyoruz,
Kaderin önüne geçmek imkânsız.

Kimisi mutluyken, kimisi üzgün,
Kimisi pejmürde, kimisi düzgün,
Herkesin hayatı kendine özgün,
Kalıba oturtup, biçmek imkânsız.

Ne kusursuz elmas, nede safiriz,
Diyarı gurbette sanma sefiriz,
Şu dünya hanında bir misafiriz,
Zamanı gelmeden göçmek imkânsız.

Kulda bencillik var, nefsini över,
Kimi pişman olur, dizini döver,
Yaratan merhamet etmezse eğer,
Kevser havuzundan içmek imkânsız.

Sabri Koca