Şimdi sessizce uzaklaşıyorsun canımdan,
Daima kalacakmış gibi bana gelirken ,
Vedasız gitmeye hazırlık halindesin,
Hangi günün ertesinde olduğunu söylemeden,
Beni belirsizliğin,zamansızlığın,kimsesizliğin kollarına atacaksın öylemi?
.....
Şimdi suskunluğunla uzaklaşıyorsun özünden,
Bir veda mesajını fazla görüp,
Tüm acı tatlı anıları silmemi isteyeceksin,
Bunları suskunluğunla bana anlatıp,
Bu şehrin kalabalığında beni yapayalnız bırakacaksın öylemi?
.....
Şimdi sessizce uzaklaşıyorsun benden,
Sokak sokak, adım adım giderken,
Beni ağır yaralı bırakıp,
Tedavisi olmayan bir hastalık gibi,
İçimden çıkmadan gidebileceksin öylemi?
.....
Şimdi susarak tek kelime etmeden uzaklaşıyorsun buradan,
Tüm ışıkların seninle aydınlandığını bilerek,
Beni karanlığa hapsedip gardiyansız bırakıp ,
Tüm hayallerimin başrolünde olduğunu bilerek ,
Hepsini yakıp yıkarak gideceksin öylemi?
.....
Şimdi sessizce uzaklaşıyorsun evinden,
Sen gidince bir ceset misali çürüyeceğimi,
Tüm nefesimin seninle gideceğini,
Sana bakan gözlerimin başka hiç bir şeyi görmeyeceğini bile bile,
Benim yüreğime kör kurşunu ateşleyip gideceksin öylemi?
.....
Şimdi susuşlarla uzaklaşıyorsun ya benden,
Söylesene tüm bana bırakıp gittiğin acılara nasıl katlansın bedenim.
Yakıp gittiğin ateşi nasıl söndürsün yüreğim?
Korkarım ki sende bunun cevabı,
Bende ise sensizliğin tedavisi yok...
.....
Seni unutamamaktan korkuyorum,
İçten içe senden nefret etmek yerine,
Seni daha çok sevmekten korkuyorum.
Şimdi söylesene tüm varlığımla sen olmuşken,
Sessizce beni sende bırakıp gidiyorsun öylemi?
.....
Gitme demiyorum sana,tamam git,
Ama bir veda cümlesi,
Aydınlığın karanlığından bir miktar,
Ve ölümü-n yalnızlığından hediye eyleyip git bana..

...İPEK KALKAN...