Kirpiğinde Yer Bulsaydım

Yıkık gece konduların üşüyen sokaklarında
Dünümü karşıma aldım bahtım kör baktı yarına

Sıcak bir buse dilendim başımdaki bulutlardan
Çırpınışlar bana kaldı tutunduğum umutlardan

Ayrılıklar çıktı geldi ellerinde hicran gülü
Her yaprakta bir damla yaş damarları hiddet yüklü

Kalbimin başköşesinde başladı kesiksiz sızı
Güzellikler çirkinleşti karanlık oldu gökyüzü

Kederle gamla sarıldı dosta koşan seyyah yanım
Ölmüş bir güzelde kaldı içimi terke eden canım

Kirpiğinde yer bulsaydım sonsuza dek kalacaktım
Yarım kalan düşlerimi çaresizliğe bıraktım

Hasreti başka bir dertti, suçlandıkça soldu çehre
Gözlerim efkârla bakar cansız akan kızıl nehre

Pişman mısın diye sorma pişman değilim yeminle
Güller çiçekler benimle hayaller düşler benimle

Çılgın sevmek yürek işi aşk var ki aşkla söylenir
Yokuşunda yol yoruldu ay ufukta alevlenir

Mazi elbet hesap sorar ondan önce ben ölürsem
Anıları ağlatmasın bir an aklına gelirsem…Bilal KARAMAN