1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
275
Okunma

Kalbine mukayet ol aklın yolundan şaşma
Fırtına sel getirir rüzgâra karşı koşma
Pişmanlık fayda etmez dönüş yolu azaptır
Aşk vardır aşktan öte sen sen ol sakın düşme
Evliye gönül verme eve gider unutur
Dut yemiş bülbül gibi sessizleşir somutur
Geçer cicim ayları huzurdan eser kalmaz
Mutluluk hayal olur arayıp gönül almaz
Güvendiğin dağlarda uçurumlar oluşur
İçin yanar tutuşur ruhundaki yer dolmaz
Evliye gönül verme eve gider unutur
Dut yemiş bülbül gibi sessizleşir somutur
Uzak tut gözlerini bırak yansın ellerin
Çıngısından çıt çıkmaz kemikleşen küllerin
Kumaş enden boydan bol makas kından keskindir
Dikeni boşa mıdır güne açan güllerin
Evliye gönül verme eve gider unutur
Dut yemiş bülbül gibi sessizleşir somutur... Bilâl Karaman (Bilâl-i)
5.0
100% (1)