Ezberleri bozan farklı bir çağrı
Göz göze gelince dolan gözlerin
İçimde dinmeyen asil bir ağrı
Karanlık kirpikli olan gözlerin

Güneşi gördükçe doğrulan başak
Ceylan gibi ürkek vahşi bir vaşak
Âleme şen şakrak bana mı yasak
Dünyayı içine alan gözlerin

Keyfi, keder basar çeşmi sel olur
Eymen kapısına varan yol olur
Niçin beni görmez bana el olur
Esiri olduğmu bilen gözlerin

Meczup’un ilacı tılsımlı ocak
Gevşer mi özlemle sarılan kucak
Dalga kadar yorgun kum kadar sıcak
Titreyen halime gülen gözlerin

Baharın gülcesi umudun sesi
Bir nefes arası bade içesi
Hedefine kitli kartal pençesi
Maziye yaslanıp dalan gözlerin

Deryada derbeder limansız gemi
Merhamet nişanı avcının yemi
Ömrümün çekilmiş emniyet pimi
Kalbimin köşkünde kalan gözlerin

Bilâl gam çiçeği büyüyen bir dev
Aşkın ölüm emri vuslatsız ödev
Gecemde kıvılcım odamda alev
Haydutsu bir serap yalan gözlerin... Bilâl Karaman (Bilâl-i)