.
Üçgeni, yamuğu seçemiyoruz,
Bilgimiz bu kadar, göz ne yapsın ki...
Dogmadan gerçeğe geçemiyoruz,
Algımız bu kadar, öz ne yapsın ki...
.
Doğaya ibretle bakış sınırlı,
Beyne nesnel, somut akış sınırlı...
İdrakle yoğrulup, çıkış sınırlı,
Salgımız bu kadar, söz ne yapsın ki...
.
Bilmeyiz, el nasıl gitmiş ileri,
Hangi eller çeker ülkemi geri...
Sabırla izleriz öndekileri,
İlgimiz bu kadar, hız ne yapsın ki...
.
Yenilik üretmek ne büyük gurur,
Kaç asırdır düşmez bize bu sürur...
“Kafir” karşısında kızarıp durur,
Bulgumuz bu kadar, yüz ne yapsın ki...
.
Geçse de Batıyı fabrika, tarla,
Huzur, refah satsak tırla, katarla...
Avunup dururuz bizden beterle,
Olgumuz bu kadar, haz ne yapsın ki...
.
Alemin kazanı ağzından taşar,
Bizi tam doyurmak hep şükre düşer...
Oysa kazanıp da koyduğun pişer,
Dolgumuz bu kadar, köz ne yapsın ki...
.
Su gibi akarsa alın terimiz,
Daha üstte olur elbet yerimiz...
Silik-soluk, tozlu yol defterimiz,
Silgimiz bu kadar, toz ne yapsın ki...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)