2
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
566
Okunma
Celse
rüzgarlara çarpa çarpa yorulurdu kuşlar
ve biz ağlardık
saklambaç oynarken parklarda çocuklar
işsiz kalırdı gurbet yüzlü babalar
komşuda yemek kokusu, fırında ekmek
uzardı saçları çocukların
kalbimde sızı büyütecek kadar
‘sen oku, umutlarımızı da çalmasınlar’ derdi babam
dilini yutardı zaman
dövülmüş rüzgarlar geçerdi sokaklardan
bir tek ben büyürdüm
ilamsız çığlıklar gömülürdü içime
her celse
şahitsiz yargılanırdık üç öğün
yürürlüğe girmezdi üstelik
yitik gündüzler kalırdı kayıtlarımızda
gecelerimiz hoyrat
“ sen oku” derdi babam
‘elbet umut gemileri geçecek kitaplardan’
şimdi kuşlar da gidiyor baba
büyüdüm ağlayacak kadar
bırak ben de savrulayım, özgür kuşlar kadar
Sıtkı Özkaya
04.05.2020 / Antalya
Cevap Yaz