ben daha fotosentez yapmayı bilmiyorum
sana nasıl çiçeğim diyeyim


yaralı bir şekilde atın üstünde geldin bana
atında yaralı olduğunu saymadım
bana iyi geliyor adalet,
önce beni üzüşünü güzel temizledim
sonra yarana baktım fırsat buldukça
bir yaraya gözünü kırpmadan
bakıldığı kadar,
atın aklına sokma öyle şeyler dediğimiz şey
keskin bıçak
ortaokuldan alınmış ödünç bi şey yani
atın aklında kalmış tertemiz bir bıçak
belli ki
o keskin bakışlarıyla göğe kadar koşar
zaman bulursa bir kaç peygamber taşır
böyle geçti günler,
parlak boynuzu şimdi ikimizin arasında duruyor
ama sana daha yakın
anlıyorsun anlıyorsun
insan boyu kadar ağlarmış en fazla
o gün behçet necatigil’e kadar ağladım
atladıklarım değerli şahıslar varsa
lütfen affedin
ipler dahil
ki ipler
büyüyünce adam asacaklar
korkarım ve çehresine sığınırım
insanın kalbi yumruğu kadar diyen
kollarını güzel bir kazada unutan adamın koynuna
ben seni atamasını bekleyen leylek sevdası ile sevdim
akciğere tutulan bir sigara
bir araştırma sonucunun sevindirici yanlarını taşıyan ve yalayan bir memeli
devletinin cebine sigara parası sıkıştıran bir kiracı
mezar taşına yapıştırılmış lokanta magneti gibi gerçek
bir durum bu
bu
durum
durumun sıhhati ve aklın sabitlendiği değersizlik
kanamayı durdurmaya yatkın bir hayvan
her şeyin sonuna L getiren adam için
ne kadar gerçekse bu masa
yani senin kanaman
kimseyi üzmeden bana bulaşan
vaziyet alınması gerekirken
baskın düzenleyen gözlerine
önden piyade gönderilmesi gerekirken
gönderilen bu piyaz
masanın şenliği bozulmasın diyedir,
belki de sözünü kesmemek içindir sevgilim
ölmeni beklemem.

hoşçakal