0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
699
Okunma
Mutluluk bir ekmek kırıntısı idi.
Bulduğumuza şükretmeyi bilmediğimiz.
Yerden tepelerce yüksekte duran,
Mavi yuvarlak bir gökyüzü ve toprağa düşen yağmur damlaları gibiydi.
Kıymetini bilmediğimiz.
Kuşların uçuşu sıralanıyordu.
Bir parça umut kırıntısı arayan kanatlarında.
Tablosu yegâne bir güzellikti,
yaşamak bu coğrafyada.
Göçebeydi bakışlarımız uzaklara,
neyi arıyordu bu hengamede.
Nasıl gidebiliyordu insan.
Kıvrımlı ve kuyruk yıldızı anımsatan bir trenle.
5.0
100% (4)
