Bir ders vardır içinde elbet
gerçeklere döndük sonunda nihayet
sağdan soldan nasihatler şimdi hep sabret
doya doya sarılmakmış hayat dediğin..
bin nasihada bedelmiş bir müsibet
anladık bir virüse yenilerek...

anladıkki değerliymiş genci yaşlısı
anladıkki değerliymiş aldığın nefes
kasiyer kız .. pazarcı kardeş
dostuna yaslanarak baktığın güneş
anladıkki
doya doya gülümsemekmiş hayat dediğin..
bir virüse yenilerek...

yediğin bi somun ekmek içtiğin bi avuç su
gereksizmiş gerisi onca eşya ev dolusu
hırsızmış demekki insanın lüks arzusu
gelecek planları sinsice gülüyor aradan
çalıp çırpmış hırs düsturu hayatından
doya doya yaşamakmış anı hayat dediğin
anlattı bize o an bir virüse yenildiğin...

meydanlar boş sahiller keza öyle
görünmez korkular gerekli demek bize
yollar bizim bulutlar bizimmiş
çiçekler , böcekler bizimmiş
umutlar onlarsız bir hiçmiş
lazımmış anlamak için .. anca evden bakabilmek gökyüzüne
birde yenilmek bir virüse...

özgüvenli cehalet akla yerleştiyse
ne icatlar vardı gereksiz..dolaşırdı elden ele
suratlar kat kat boya nispet edercesine
aştık geçmişi derken geldik ya dize
oysa almalı önce derince bir nefes
sonrası yetermiş bir tebessüm..güzelliğe..muhabbete..
anladık mesafeler koyunca bir virüs bize...