Kemiği yoktur diye; dilini eğip, bükme,
Her zaman doğru konuş, edebi de bırakma.
Haksızlığa karşı dur, sakın ola diz çökme,
Daima dengeli ol, bir an yolundan çıkma.

Gizlenemez duygular diller dönmese bile,
Ne kadar çalışsan da, gayretlerin nafile,
Aşıkların çektiği; çile üstüne çile,
Öfkene yenik düşüp, mamur olanı yıkma.

Gerçeklerin üstüne örtülmüş türlü yalan,
Kaybetmişim savaşı, otağım olmuş talan,
Bu savaş meydanında enkazmış geri kalan,
Yere düşen tuğumu ataşe atıp yakma.

Bazen aklın karışır şeytani bir gümanla,
Mücadele gücünü kaybedersin zamanla,
Aşmalısın engeli sarsılmaz bir imanla,
Hedefine varırken, dönüp geriye bakma.

Ölçülü olmak gerek, sevinçte ve kederde,
Mutlaka çare vardır, dermansız denen derde,
Kendi haline şükret, muhtaç olanı gör de,
Yerindeyse sağlığın, fazla kafaya takma.

Sen bir insan oğlusun, fenalığı terk eyle,
Haktan gelen dertlere tevekküle sabreyle,
Herkes iki söylerse, sen de birini söyle,
Başkası konuşurken lafı ağzına tıkma.


Sabri Koca




güman: şüphe, kanaat


Şairlerin dilinden........

Kıymeti ver dostluğa, adam edip alemi,
Yapımı sağlam olsa, dalgayı kırar gemi,
Sen hak yol süvarisi, ilken eyle erdemi,
Koru sen vakarını, puşt ayağına kalkma........Nurettin GÜLBEY