Her şeyi göze alıp direndikçe direndim,
Dayanma gücüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Susmak da marifetmiş, bunu yeni öğrendim,
Diyecek sözüm bitti, gitmenin vakti geldi.

Çok cefalar çektirdin, göremedim vefanı,
Zerre kadar düşünme, yorma artık kafanı,
Kimseler fark etmedi gönlümdeki tufanı,
Yanarak özüm bitti, gitmenin vakti geldi.

Yağmurlar sakin yağdı, sular sessizce aktı,
Derdimi bilmeyenler dudak bükerek baktı,
Zarar bana dokundu, öfkem kendimi yaktı,
Yakacak közüm bitti, gitmenin vakti geldi.

Gelen musibetlere tahammülü yitirdik,
Korktuğumuz ne varsa, çağırarak getirdik,
Hesap, kitap kapandı; hasenatı bitirdik,
Belki de çözüm bitti, gitmenin vakti geldi.

Dostlarım demişti ki; “bizi yardıma çağır”
Çektiğim cefalara gördüm ki dünya sağır,
Yorgun düşen gözlerim kapandı ağır, ağır,
Okudum, cüzüm bitti, gitmenin vakti geldi.

Kendime çok güvenip başköşeye kuruldum,
Atılan tek kurşunla sol yanımdan vuruldum,
Yaralı bir yürekle yol aldıkça yoruldum,
Yürüdüm, düzüm bitti, gitmenin vakti geldi.

Sabri Koca