Çevrende dönenleri duygusuzca izlersin,
Gözlerine bakarken yavaş, yavaş üşürüm.
Belki de yüreğinde bir acıyı gizlersin,
Kederini bilirsem, korkmadan bölüşürüm.

Kem gözlerden uzak dur, sakın ola ezilme,
Bu hayatın yükünü birlikte paylaşalım.
Ben yorulmam bilesin, yeter ki sen üzülme,
Her şeye müspet bakıp, olumlu yaklaşalım.

Fırtınalı denizde savrulan sandal gibi,
Oldukça çaresizsin, gözünde görüyorum.
Yaprakları kuruyan kırılmış bir dal gibi,
Çıkıyorsun yoluma, ben ise yürüyorum.

Merhametten yoksuna derdini açmıyorsan,
Bunu elbet anlarım, niyetimi gizlemem.
Sadece benden kaçıp, kimseden kaçmıyorsan,
Pencereye çıkıp da, yollarını gözlemem.

Dağılan hayatları toplamak zor oluyor,
Tecrübeyle sabit ki; kendimden biliyorum.
Sevgisiz kalan çiçek açar açmaz soluyor,
Gül yüzün asılmasın, yürekten diliyorum.



Sabri Koca