Yazdığın mektuba kaç kez dokundum
Açıp okumaya cesaretim yok...
Demişsin: ’’Sözüm öz, yaram ki derin...’’
Sahi senin mi bu söylediklerin
Yüreğime geldi attığın her ok
Acılı kilimim kaç kez dokundum
Hani sürecekti bu mücadele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele

Hicrân denizinden bir rüzgâr esti
Gözlerimde yağmur: Verdiğin mektup
Anılar aklımda dün gibi hâlâ
Ne çok üzüldüm aşk, dönen yalanla
Yaşlanıp çökerken dünü unutup
Gelmeyen baharın yaprağa resti
Arsız bir güz ile zor mübadele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele

Bütün emeklerim boşa mı gitti
Bir kez üzülmedi ve ağlamadı
Gözüm pencerede bekler gardiyan
Belki bu zulümde biter vardiyan
Sensiz hayat beni hiç bağlamadı
O güzel sözlerim taşa mı gitti
Muştusuz mektubun hazin belbele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele

Günler gelip geçti eridi hafta
Yıllar da devrildi koca çınarla
Baharsız kaldıkça döküldü behrem
Aynalarda hazân söküldü çehrem
Hayâllerim yandı attığın harla
İçimde cenaze toplanan safta
Hani yaşasaydık aşkla el ele
Der ki: ’’Yara derin...’’; bilmukabele