Afedersin!

Bazen bir kapı gıcırtısı
Bazen önüme düşen kış huzmesi
Yürüdüğümde bedenime yanlışlıkla vuran o çoçuğun güler yüzü
"Afedersiniz efendim çok dalgınım" demesi.
"Benim hatam."

.
Evet bu aralar
Bende çok dalgınım çocuk;
Hiçbir şey senin suçun değildi aslında
Düşüpte yerin yüzüne
Yıldırım suluetin
Yer ararken boşluğunda kadere
Birden bir anlamsızlıkta bulursun kendini
Öyle korkak
Öyle isteksiz
Çekinmeden dinledin ortam seslerini
Anlamaya çalıştın bu nasıl bir dildi?
Yapıp yapmamam gereken neydi?
Yarına gidiyorum ama kiminle
Veya kime
Ve büyüyorum dedin toplayarak anılarını
Bir hurda yığıncısı olup bazen eskimiş tezgahtakileri
Bazen de bir gecekondu altında
Gök koklayarak
Avuttun nağmelerini!..
.

Dalgınlığın bu yüzden
Dargın ve kırgın
Nedenin çok
Beden buna müsade etmez
Alıp götürsen birçok şeyi hiçliğe geriden
Gönül bilirki
Cevaplarla yetinmez
Bir duvar örer yeniden
Çarpar düşersin
Tüm döküklüğünde
Şimdi biran düşününce
İstemediğin girdap seçiminde
Zamanın alengirliğinde
Kafanın fazlasıyla bulanık olduğunu
Farkettin!

Ve Dalga dalga dalgın limanlarından geçerken yeniden,
İsteyeceksin;
Oturup bi köşesine seyir vurarak
Oldurmaya vakit harcayıp
Yıpratarak derinin içindekileri
Bir başka seni kendine
Sen olan başka birini kovalayarak
Bitecek varoluşun
Biter çocuk
Yetmez
Bir hiç kalıp geriye
Akar gençliğin
Büyür bir adam
Yetim kalarak
Parçanalarak yitersin

..
İşte bu yüzden
Nolur suç görme kendine hiçbirşeyi
Engel değildin hiçbir zaman
Sorunu kendinde araman fayda vermez
Vermeyecek
Sana engel olan bizlerdik
Ve asıl benden sana
Güruhun ve şahsım adına
Koca bir...
Afedersin!