Bebeğimi Üzene!

Şimdi bombalar altındayım
Üzerimde enkazı nöbetlerin
Perişan halde!
Yanımda defolup gitmeyen çığırtkan sesler
Gitmedikçe artan,
Kulağımda büyüyen bir çınlama
Dakikalarım zehir zemberek...
Bana bakan gözler kaldırımlara akarak azalıyor,
Buluttan bir nehir arkamı kaplayan
Etimi etimden ayıran
Kurumayan kan göletleri...
Aklımda anne ağıtları
Dişlerim kıkırdar korkudan
Düşüncelerimde ahval
Aman aman çaresizliğim!
Çıkıp gel der! Artık
Ninnilerimde büyüttüğüm kahraman
Köprü altı isyanlarda
Haykırdığım heceleri gizler oldum
Meşale kaldırışlarda
Artık geceleri seviyorum
Çünkü elbet uyurdu düşman!

.

Bir yol arıyoruz ışıklı günlerde yokuş üzeri yaşayanlara,
Rüzgarını bekliyoruz dipsiz kuyularında içimizi ısıtan.
Ellerimizde bir dua ile toplayıp ne varsa beride kalan,
Yönelmelerimiz aydınlığa...
Bedenimizde bir bakıştı derinden sadece yukarıdaki yıldızlara!
Çekiyoruz düşen kemiklerimizi aralıklarında yerinden.
İliklerimizden bir işkence içinde,
Yaşamak istedikçe özgürce,
Bir bataklığa saplanıyorduk gün ve gün!
Söz veriyoruz bizde kendimize kendimizce
Uzak dursun azabı kabusların....
Uzaklardan bize de birgün kurtuluş yakın!

.

Bugün bir ayaklanma peşindeyim
Cesaretimi toplayıpta çıkarak kürsüye
Ey ahali ....

Hadi gücümüzü gösterelim!
Tüm zorbalığıyla göğümüzü bize dar edenlere,
Dört duvara fikrimizi kilitleyenlere,
Satırlarımıza kurşun düzenlere,
İçimizdeki hain örgütlere,
Şiirimize hükmedenlere,
İsyanımızı sömürenlere,
Bize ölümlerden ölüm beğenenlere,
Hürriyeti külfiyet görenlere,
Fakirliği üzerimize çarşaf çarşaf biçenlere,
Algılarımızı deşifreyenlere,
Ümitlerimizi sabırla özdeşleyenlere,
Çoğalcak nesilimizi azınlık edenlere,
Hapseden cevabı olmayan nedenlere,
Yarına geçmiş diyenlere,
Kadmi tekrar edenlere,
Uçar kuşlarımı kanatlarından kemirenlere,
Hazineden ormanlarımızı katledenlere,
Börtü böceklerimize göz dikenlere,
Masum benliğimizi ahlaksızca süzenlere,
Ve Bebeğimizi Üzenlere!.


.