çığlıkları bastım karanlığın ağzına






eşikler diyorum
ayaklarımızın kalemimidir bu eşikler
eşik olsaydım,ne yazardım acaba
ve İnsan
koşulsuz kendinin annesidir
artık biliyorum
şimdi ruhumun pencerelerine bir kuş konuyor
çırpındığı yerlerden tanıyorum onu
o da tıpkı benim gibi
ben nasıl mıyım
ben
azgın bir hiç gibiyim




yürüyorum,yol epey güzel
duruyorum,bekliyorum
neyi kimi ne olduğunu bilmeden
beklemek çok ecel
sahi yürümek durmayı özlemek midir
bilmiyorum
cevabı koşanlara bırakıyorum




"bir kadın vardı"diyorum susarak
düşünce güler
gülünce ağlardı
bir kadın vardı
yağmur yağınca şemsiye açmaz,duştan çıkınca saçlarını kurutmadan duramazdı
bir kadın vardı
o kadın kimdi
o artık ben değilimdi




bir kadın vardı,kavun kabuklarını tuza batırıp yemeyi severdi
çarşamba günleri bir film izler
pazar günleri bisiklet sürerdi
bir kadın vardı
onu bir yerden tanıyorumdu
saçları omuzlarından aşağı sarkar
burnunda retro bir hızma parlardı
bir kadın vardı,yoktu bir kadın
ben hep yok muydum
ki oysa ne korkunç bir inatla yaşıyordum hâlâ




belki de zeytini çekirdeğiyle yemeyi özlemişimdir
bilmiyorumdu
İyi de
ben artık zeytin yemeyi de sevmem ki
fakat siz bunu nereden bileceksiniz
değil mi




kapı çalıyor
ihtiyar bir sene gibi kalkıyorum yerimden
İyi de benim hiç komşum da yok ki
zaten kapı çalmıyormuş meğer
karla karışık yağmur başlamış
bu rezil takırtı da ondanmış




su kaynadı,soba çok sıcak
evimin merdiveni yok
bahçede kurumuş elma ağacı var
ve koltuğun üzerinde bir battaniye
gençliğimi de döktüm iyice
öylece oturuyorum kendimle
radyoda bir şarkı çalıyor
sobanın üzerinde hâlâ o demlik
ben bir kilimin üzerindeyim gibi
tavan biraz kirlice akmış
bu kış çok çetin geçiyor
belli
ellerime bakıyorum ben yine
nereye koyacağımı bilemediğim şu kahrolası ellerime
öylece kucağımda duruyorlar
niye hep benimle
yalnız insan diyorum
yalnız insan ellerini nereye koyacağını bilemezmiş
haksız mıyım sizce




anneanneme sormuştum çok zaman önce
"dedem sana hiç çiçek aldı mı?"diye
"aldı elbet,almaz olur mu hiç" demişti bana
bana aldığı bütün entariler "çiçekliydi" mesela
gülümsedim ona şu an öylece
kafamı çevirdim arkaya
mutfak tezgahındaki bulaşıkları öylece bırakıp uyuyor anaanem
biliyor çünkü
onun kapısını sabah olunca kimseler çalmayacak
mahcup olacağı birisi bile yoktu hayatında
çünkü anaannem artık
şu mezarda



ve ben şimdi
patisi yanmış bir kedi gibi kaldım dünyada
yüzü kömür karası nice varlıkla







my