PapatyaYıldız düşümü esnemenin ağırlığında gözüme batan ışıklarca kapanıyor dünya... Dans eden renklerin karışımında nihavent portreler Duvarlar ucu mum/uyanık başların sessiz sabahı Uçarı ve ürkek ortasında gecenin Şu köşe kış Bu köşe yaz Ortada bahar tarlası Geziniyorum oturduğum yerden Omuzumda bilindik bir el Papatya.. Sonsuzluğa açılan kapılar gibi soyunuyor toprağa düşler Yağmur istiyorum az biraz Gölgem gölgemden atlayarak koşuyor Uçuşan eteğimde kelebekler Seyrediyorum çoğalmışlığı Kendimdeki benlerle tanışan içimin nehirleşen aklına Mavi bir Islık düşüyor Gõğsümde göğ rüzğarın ellerince açılan kitap ruhuma Harflerden düşen damlalar kızıl saçımın Avuçiçimde penceresi açık odalar Uykumun uykusuz hali Geceye kurulan şehrin yollarına mavi birşey oluyor Uzun uzun kulelerin tepesinde başım Düşsem belimi tutar mı elin Dudaklarıma açılan sessizliğe bak hele Beni içine saklıyor .. |
Yağmur istiyorum az biraz
Gölgem gölgemden atlayarak koşuyor
Uçuşan eteğimde kelebekler
Seyrediyorum çoğalmışlığı..
Narinlik endamındaki gülüşlerini öpüyorum
Boğuluyorum gamzelerinde
Sırmadan kirpiklerinde asılı duran aşka ara sıra mundar desem de
kanma yalnızlığıma ...
Yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun harika bir şiir di ...