2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1364
Okunma
İpi çözülmüş bir kederin kol düğmelerinden
kehribar renginde bir sancıyı anlattı sana şiirlerim.
Benim göğsümdeki yarada,
kaç dikiş izi var bilemezsin.
İşte o yüzden bil istiyorum.
Şayet ölünce insan, kemikleri bile kırılıyor.
Hiçbir işe yaramıyor
yağmur öncesi , anlamını yitirmiş sabah uykularımdaki yaşanmışlıklar.
Ve bu mektup,
Kaç kızıllık sonrasında çözüldü gör diye geldim.
Ne yani
Gelmesemiydim?
Ve bu aşk,
Bir ayrık otu gibi kalbimde bir sakızdan bin baloncuklar çıkartırken
Akşam oluyor..
Ve hep aynı masalları dinliyorum.
İçinde başka bir çocuk ..
Özge Özgen
5.0
100% (5)
Cevap Yaz