ceviz ağacı yekindiğinde ne olacak biliyorum
ya bütün cevizleri yere dökülecek
acı veren bir silkeleniş gibi
yada dallarını. yapraklarını dikleştirecek
dikecek başını göğe

yalnız çıkacağım sokağa, yekindiğimde
ay falan yansımayacak gövdeme
taşlarımı dökeceğim altına
taşı hiç bilmeyen suyun


yer altı üstüne çıkacak sokak yekindiğinde
suçsuz insanlar öldürülecek biliyorum
suyun üstünde kalacak çer çöp
ışıldayamadığı için gizli kalacak maden
çiçek şaşalayacak
açsın mı açmasın mı
bu utançla


yerde yeri aramayacak insanlar yekindiğinde
bulamayacakları o gizil tohum
uç vermeyecek azgın karanlık, titremeyen yürek
insan ayrık: tüm yarıkların birleşmesi
yaması insan, maya insan: harç
harç karılması en küçük taşların


küçük taş yekindiğinde ne olacak biliyorum
kül olacak suyun yüzünde
ışık serpilecek özüne çelişkilerin
kopmaz ilişkilerin zinciri - bilinçle tutsak olmak.-
özgürlük bir parça kıyı
kentin bütün lâmbaları yanmıyor

heyy!
ben hem taşım, hem suyum diyen kişi..


23. 07. 1994 / Nazik Gülünay