Bir rüyadan uyanmışsın
Tadı damağında kalmış sanki gökyüzü hayranlığının
Sevmişsin seyretmeyi her akşamüstü
Açmışsın perdeleri sonuna dek
Bir sonsuzluğun gölgesindeymiş kalbin
Gölgede kaybolan gölgeni sevmişsin
Ve üstünü örtmüşsün kır çiçekli çerçevelerin

-Ki onlar da üşümesin

Ellerinden arındırmışsın bir mektubun sessiz harflerini
Ama hecelere borcunun kalmasını istememişsin
Ne de olsa sevmezmişsin kelimere borçlanmayı
Sevmezmişsin gece vakti bir şiiri yarım bırakmayı

Bu yüzdenmiş belki gözlerinden şiir seslerinin duyulması
Aynı anda görmek ve duymak seni
Bu yüzdenmiş belki

Senin sesinde can bulmuş bir şarkı
Mırıldanmış kulağımda her akşamüstü
Kapılara yakın durmayı sevmemiş kalbim
Ama sen geldiğinde hep eşiğinde beklemişim

Bildiğim tüm şiirler senden geçmiş
Yazdığım tüm şiirlerden sen

Üstünü örtmüşüz kır çiçekli yaşanmışlıkların
-Üşümeden...