4
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
739
Okunma

Umutsuz bir aşkın pençesinde üşüyor yüreğim
Bazen sabahın beşi
Bazen gecenin en karanlık saatleri
Yüreğimin zamansız sızıları
Mevsim kışa dönmüştü
Mesafelerin yollarında buz tutmuş
Soğuk bakışların dururdu
Aşk sanmıştım adını
Adın dilimde umut, kalbimde hep bir yara
Saplanmıştı hançerler sanki
Kanar kanar durmazdı
Kabuk tutmayan gönül yaram
Yalanmışsın, geç anladı çocuk yüreğim
Güzlerde ve zemheride solardı yalan sevdalar
Bilemedi çocuklar gibi sana kanan yüreğim
Kışlara dönmüş yalan bir sevdaydın
Bilemedim...
Müzeyyen Sabah
5.0
100% (8)