Bu şiire hiç yorum yapılmaz şimdi.
Referanduma çıksa anında elenir.
Zaten en iyi şair İsmet Özel.
İnsan eşrefi mahlukat...
Her giden aslında bir malûmat.
Ve beni kötü şair olarak tescil edin.
Yalnız güzel şiirlerim ile temsil edin.

Bir şeyleri doğru söylemekten hükümlüyüm şimdi.
Neşet Ertaş, Abdurrahim Karakoç öldü.
Güzel ülkem ne hale geldi?
Sevmek önceden büyük bir mevzuattı.
Şimdi küçük bir teferruat.
Memleketimde aşk, atık kararname ile yasal bir zina.
Mutluluk masallarda bile değil artık
Döviz ve borsada...

Bu şiire hiç yorum yapılmaz çünkü okunmaz biliyorum.
Kadri kıymeti kalmadı ki gayrı hangi şaire sahip çıktık?
Hangi devirde kaldı kitaplar?
Memleketimin yarasıdır şiir...


Bir şiir nasıl yazılır öğretin çocuklara.
Çocuklara emanet çünkü memleketim.
Her şey güzel sevmek için...
Eman vermektir aslında sevmek.
Yüreğinden bir hisse...
Yahut feragat etmek zamanından.
Dua, ihlas ve beklemek...
Nefis ve şeytana gem vurabilmektir sevmek.

Bir şiir nasıl yazılır öğrendim ben.
Bir kadın nasıl sevilir...

Ve bu şiire hiç yorum yapılmaz şimdi çünkü biliyorum.
Kimse güzel sevmedi...