"Nasılsın" diye sorma!
-"İyi değilim..."
Sadece biraz daha içine kapanık
Biraz daha yalnız
Biraz da yorgunum.
Ha bir de uykusuzum...

Nedense çok yazıyorsun şu aralar seni.
Olmadık zamanda bile yazıyorum bazen.
Bazen öyle bir aklıma geliyorsun ki çalışırken, işi de gücü de unutuyorum...
Derin bir tefekkür hali dalıp gidiyorum...
Anla işte...

Ve en çokta kendi kendime konuşuyorum.
E ne yapayım zaman geçmiyor ki.
Yüzlerce şiir yazmışımdır belki kağıt kalem olmasa da içime...

Bak eve geldim saat gecenin bir buçuğu ama yatamıyorum...
Yoruldum artık.
Kelimelerim de yoruldu...
Ağlamayı beceremiyor ki gözlerim.
Bak yine grip oldum işte.
Bilirsin, ağlarken hep grip olurum ben.
Hastaneye de gitmiyorum artık.
Hep aynı ilaçlar...
Alıştım çünkü, senden gelen sefaya da cefaya da...
O yüzden "Nasılsın" diye sorma.
-"İyi değilim..."

Çünkü çok şeyi kaybettim içim de.
Mâzim de öksüz kaldı benim gibi.
Aslında herşeyin fâili sana çıkarken meçhûl bir sevda bırakıp gittin geride.
Gözlerim de...
Yüreğim de...

Belki çok şeyi kaybettim ama hiç bir şey seni kaybettiğim kadar ağır olmamıştı...
"Nasılsın" diye sorma işte.
-"Hic iyi değilim..."

Solundan,soluğundan olmuş bir adam nasıl iyi olsun ki?
Rotasını yitirmiş, sevdası yıkılmış, yüreği parçalanmış bir adamdan ne beklersin ki?
"Nasılsın" diye sorma! Ha duymak istediğin buysa;
"İyiyim..."
Mutlu edecekse seni;
"İyiyim..."
Ama "Nasılsın" diye sorma işte.
Yalan söylemeye zorlama beni.

-"İyi değilim. Hiç iyi değilim..."