11
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
1015
Okunma
sözsüz müziğin tınıları seriliyor yüreğimin kıyılarına
martının bebek gözlerinde gülümseme
sensizliğin özlem taşkınıydı
hüzün rengi konmuştu iki kanadın arasına
kara-yeliyle eriyen köpükler
uçuşuyordu koyaklara
ne aradığımı bilmeden koştum baştan başa sahili
ki bırakmadı peşimi
sırtıma
renk renk vuran
ayaz ışığı
ve
yakamoz gece
bir küreği kırılmış sandalın
can suyum ılık olsa da havası buzdu hasretliğin
kirpiğin imgelem saçağı ucunda bir şeffaf katre
neden açıldı ses’ten avuçlarım göğe
söyle !
çığlığımda süzülen Martı
5.0
100% (25)