.
Bilgiyle, edeple beslenen tarzda,
Vicdanda mutluluk umudum benim...
Huzurlu yüzlerle süslenen arzda,
Cihanda mutluluk umudum benim...
.
Yarışır adeta vatandaş dertte,
Sürdükçe musibet yağmuru yurtta...
Güneşli yazların kapısı martta,
Nisanda mutluluk umudum benim...
.
Bilgi fabrikamız, beynimiz sağ da,
Durmuş lakin zulmün kurduğu ağda...
Asırlarca uzak kaldığım çağda,
Zamanda mutluluk umudum benim...
.
Sadık kullarını listeye koy da,
Öldür liyakati sandıkta, oyda...
Hakkı, adaleti koruyan koyda,
Limanda mutluluk umudum benim....
.
Yaşama şuuru yoksa kendinde,
Yaşar mürit şeyhin koyduğu inde...
Ruhbanı, riyası olmayan dinde,
İmanda mutluluk umudum benim....
.
Hoşgörü, empati olmayan özde,
Yanar sevgi benlik denilen közde...
Kalpten kalbe saygı taşıyan sözde,
Lisanda mutluluk umudum benim....
.
Şer kişi ekince fitne ve fesat,
Verim kıt olurmuş, satışlar kesat....
Her başaktan bin haz derilen hasat,
Harmanda mutluluk umudum benim....
.
Karanlık çağlara yaparak atıf,
Kurulan hayaller hüsrana matuf...
Akılda gizlenen ilahi lütuf,
İhsanda mutluluk umudum benim....
.
Gözler düşünerek baktığı anda,
Her müşküle bir kür bulur izanda...
Dünyaya haddince hükmeden canda,
İnsanda mutluluk umudum benim....
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)