8
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
609
Okunma
kayıp ilânı asılı nefesinde,
sessizliğin rüzgârıyla savrulan hayat’ı arıyordum..
yaşam saklı duldaların uykusu serince imiş sabaha değin..
iklimleri eğleyen kıvamda kaosa koşut bir döngü kucağı çıkmazına saplı,
ve parmak ucu metaforuna bağlı pervazda,meraklı ve terkedilmiş bir serçe kuşu yuvası..
anlamını yitirmeden ayağa kalkıyordu kelimelerin efsunu,
cem-i cümlesi kâlp atışı desenli bir yığın defter var yazılı nostalji mahzeni..
arayışın ön kabulü yokluğun perçemine tutunmuş hayat’sız bir çoğuldu..
ve dünya bir başına giderken şiirin içinden-/
durdu birden..!
5.0
95% (20)
4.0
5% (1)
Cevap Yaz