6
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
391
Okunma
Şiirin hikayesi çook eski olduğu kadar belleğimde sancısı bitmeyen sarhoş ritüeli gibidir.
2017 yazıyor etikette fakat daha nostaljik anımsamalar içerir ’dejavu’ güdüsünde...
bahar ressamı çılgınlığında
hayatın renkleri akarken kadim tablodan
güz gurbetinde donuyor
sahil ve deniz
teni solgun fotoğraf
senfonik bir dalga bekleyişinde
istiridye kulağında uğultu
aforizma bağlanmış gözlerine martıların
birde not düşmüşüm beyazı üşüyen kanatlarına
mutluyuz..diye
mavilerin huzuru,diğerine değdiği yer
ân ki hiç bozulmayan ıssız çizgi
yılların b/oyaları dökülüyor tuvale
gözlerimizin radarından çıkıyor ressam
bileyli gıyotinlerin acıtmadığı rüzgar
esrik bir sevdanın t/adını getiriyor
salkımların sessiz ışığı sızıyor yüzüne/
tanıktı deniz de
ilk öpüşün..noktalara tutunan ürpertisine/
izdüşüme saplanıyor zamanın gölgesi
sınıyor duygularımı
özlem duvarına asılıyor hayretim
sırtımdan vuruyor dejavu
bırakıyor avcuma ıslak bir resim..
içinde/
çiçek ve uçurum...
5.0
100% (18)
Cevap Yaz