uzun yaşadı kollarına kelebek damgalayan adam
darboğazları olan inatlı yolun
kapısında ejderha dövmeli filler

en çoğu salkımsaçak saçların
esmer sırtında sevilir kadın
yanlışlı algıya müsait her ölüm
mezarını kazarak büyüyen eller

ölümsüzlük sunuluyor inanılmıyor
orta çağın sunağında dişlerin zaferini anlatan yontu
ırkdaşlarım gelmiş çıbanı ağrıyan tüketim
su niye taşlaşır ki beden ayırmadan

anlattım anlattım kendime ona onu
zilleri nefrete çalan boşluğun düğünsüz alayı
tam da affetmişken soyunan ağaçlar
bakır tepsi güneşi

üşür çok uzaklara çocukların maşıngaları
çağırmasınlar karmaşalara kartopu kedileri
bir roman ve havası döker de şimdi
dansından caddeye titreşimli tenini
çamaşırlarına ve iplerine idam da sokak

doğallığın göğüs tozunu alan bas gitarist
kafaları bi dünyalıklar gelmiş
parmaklar şakacı falların küçük taşları

çok ciddiye alıyor tartışıyoruz
bulutlara ilk kim doyurdu sahanı
boş kimlik boş olmuş yangınların aromatik dumanı
kaç medeniyet kaç buluşma çürüdü

ondan konum duyum yoksunu
bu imansız imalandırmalar
konuşsa kelebekler ilelebet bilinirdi





2355